ეც ხომ ოდესმე წავალ იმ ქვეყნად,
კარებს შევაღებ მივალ იმ ერთთან,
შესვლისთანავე ვიცი გამიგებს,
სამოთხის კარსაც ალბათ გამიღებს,
ალბათ დავრჩები მხოლოდ აჩრდილი,
წლებიც წაიშლება ჩემი განვლილი,
არა არ ყოფილა ცხოვრება ადვილი,
არც ფიქრთა დავა სულში მარტივი,
ვფიქრობ იმაზე რომ მინდა ვიცოცხლო,
და ხვალინდელი-დღით კი არ ვოცხოვრო,
მარტოობასთან შენით ვიბრძოლო,
და შენთან ერთად რწმენით ვილოცო,
ერთად უფსკრულის გორაკთან დავდგეთ,
მე შენთან მინდა ბოლომდე დავრჩე,
შენთან ყოფნით თუნდაც წამებით დავტკბე,
მერე როგორც გინდა თუ გინდა გავქრე ...