-ჩემი მარიიიიიიიი-მოვიდა ჩამეხუტა თოკა და წავიდა სადღაც... იმ დღეს დაძინება არ მინდოდა.. რო მახსენდებოდა ნიკას ამბავი ტანში ჟრუანტელი მივლიდა, მეღიმებოდა და ისევ თავიდან ვიხსენებდი... უკვე ღამმის 1 საათი იქნებოდა რო ვიღაცამ დარეკა.. მე რათქმაუნდა არ მეძინა. -ბატონოოო... -ჩამი უცნაური გოგო არ გძინავს??? -ვერ ვიძინებ და რატო ვარ უცნაური? -აბა რა დაგემართა? რატო არ მპასუხობდი? რატო გამირბოდი? -არ მკითხო ეგ. უბრალოდ რაც მთავარია ეხლა ყველაფერი შეიცვალა. -მარ არ მეხერხება რაიმეს დამალვა. ვიცი ნუცამ მითხრა რო გაგიგია ანუკას ამბავი. მარ ეგ არაა ჩემი შეყვარებული. ეგ თვითონ გონია რო მიყვარს. -ხო რაცაა რა მნიშვნელობა აქვს? ეგ უკვე წარსულია -არა მინდა რო იცოდე. ეგ თვითონ ავრცელებს რო ნიკა ჩემი შეყვარებულიაოო . -კაი ნიკ გეყოფა. არ მაინტერესებს ეგ გოგო -მარ......... ხვალ ზღვაზე ხო გამოყვები ნუცას? -არ ვიცი ალბად კი -კაი გელოდები. ეხლა კი კარგად ტკბილი ძილი -კაი პაკა. ვაიმე ჩემი ნიკა რა საყვარელია... ნეტა მას ვუყვარვარ?? არა მაგრამ ხომ შეიძლება რო მოვწონდე??? ოოო ეს ფიქრები გადამრევენ სულ. ანუ ნიკას არ უყვარს ანუკა. ეგ მოვიშორე ანუ.. ვსო ეხლა ვერავინ და ვეღაფერი შემიშლის ხელს. შუადღის 1 საათზე ნუცამ დარეკა -მარ ნიკამ მითხრა რო ზღვაზე მარიც მოდისო და გაუარეო... -ხო რავი ეხლა გავიღვიძე ჩავისმევ და მე გამოგივლი რა... -კაი ნახევარ საათში ჩემთან მოდი -კაი... ნუცას გავუარე და ზღვაზე გავედით. აკო და ნიკა სანაპიროზე იყვნენ. -ჰეი ბიჭეებო როგორ ხართ? -კარგად ვართ კარგად. ჰჰ. -და ნუცა ჩაეხუტა აკოს -აკოო წამო რათორე დავიწყი ისე მცხელა -კაი-აკომ ხელში აიყვანა ნუცა დატრალდა და წყალში წავიდა. ნუცა კიოდა ძაან მაგარი სანახაობა იყოოოო -მარრრრრრრრ ჩვენც არ ჩავიდეთ? -აუ მეზარება დავჯდები და გავირუჯები. -ხო კაი-ნიკკკ წყლისკენ წავიდა მე უნდა დავმჯდარიყავი რო მომვარდა ხელში ამიყვანა და ეგრე სარაფანით წამიყვანა წყალში ვკიოდი -ნიკა მოიცა კაი კაი წამოვალ ოღონს დამსვი გავიხდი რაააა.. :* -არა ესე ჩავალთ -გთხოვვვვვვ-დამსვა როგორც იქნა და სულელივით ვიცინოდი ნიკა თვალებში მიყურებდა და თითონაც იცინოდა. გავიხადე ხელი ჩამკიდა ამ ჯერად და ჩავედიიით -რა ქენი ცურვა ვერ ისწავლე ხო??? მოდი აქ გასწავლო ისევ... -დაიწყო ნიკას წამება ისევ ისე ცდილობდა ჩემთვის ცურვის სწავლას ხან ხელში ამიყვანდა და გადამაგდებდა, ნერვები რო ეშლებოდა ჩამიხუტებდა ან ჩამაყუინთინებდა. ნაპირზე იმედგაცრუებული (ცურვა რო ვერ ვისწავლე) რომ ავედით მე ქვებზე დავწექი, თვითონაც მოვიდა თავი მუცელზე დამადო და დაწვა...მალე ნუცა და აკაკიც ამოვიდნენ -ბავშვებო ჩვენ მივდივართ -ესე მალე???-უპასუხა ნიკამ-არ გაშრებით? -არა რა თვინებში დაგელოდებით... -კაიიი-წავიდნენ, ჩვენ კი მარტო დავრჩით. -მარრრ იცოდე ვსო მე შენ ცურვას აღარ გასწავლი... -სიცილით მითხრა -აიი ვიცოდი რო ეგრე იქნებოდა ჰაჰაააა... -ჩემი სულელი გოგო. როგორ შეგეჩვიე. მთელი ზაფხული შენს ერთად უნდა გავატარო მმ- ადგა და მაკოცა. -კაი ჩვენც წავედით-გზაში ხელი გადამხვია ჩამიხუტა და ისე გავაგრძელეთ გზა... ნუცასთან და აკოსთან რო მივედით ნიკამ აიჩემა დავრჩეთო მაგრამ მე თავს ცუდად ვგრძნობდი და სახლში წასვლა გადავწყვიტე. ნიკამ თავისთავად გამაცილა და ამ ჯერზე კოცნა ისევ ცადა... ეხლა არ შევეწინააღმდეგე და მეც ვაკოცეეე მმ
