‎- ეწევი? - კითხულობ დახრილი თვალებით 
და თითქოს შეკითხვებს მაპარებ შერჩევით...
კითხვაზე ვიცინი და მერე პასუხით
გაკვირვებ, როდესაც ვამბობ, რომ ვეწევი:

ნუთუ გაწვიმდა ჩემს გულშიც ბოლოს
და სიხარულმა მეც მომაკითხა
აღარ მივრბივარ არ ვეძებ სოროს
ვხედავ პასუხებს შორს მომავლიდან

ეჰ, ეს ობლობა, ნეტავ შენ იცი,
როგორ ძნელია სულ მარტო ყოფნა,
თუმცა მე ვცდები, მე არ ვარ მარტო,
რომ სიყვარული მუდამ ჩემშია...

რომ იცოდე როგორ მიყვარხარ
ალბათ შეძლებდი ხმამაღლა ყვირილს,
შენ რომ იცოდე როგორ გაღმერთებ
ალბათ თვალები მიგაჩვევს ტირილს

ეგ საოცარი ბროლის ყელი
და ფიქალ მკერდზე,
თეთრ ღილ-კილოდან ასხლეტილი
ოქროს ღილები…
ჯოკონდას ღიმად ჩამოქნილი
სახის ნაკვთები
და ეგ თვალები,მოლოდინით
გადაღლილები…

და როცა ვარდს შეუყვარდა მისი თვალის ბრწყინვალება
თავდახრილი ეს ცხოვრება მხოლოდ იმ ერთს მიანება.
როცა იგრძნო დატანჯულმა მისი სითბოს მხურვალება
ტუჩი დაშრა და მოუნდა მისი ბაგის მწყურვალება.
და როცა ვარდს შეუყვარდა მისი ეკლის მკერდზე ჩხვლეტა,