რა მოხდა,როცა ჯერ კიდევ მაშინ მე არ მჯეროდა? როცა გული სხვა ლექსებს და რითმებს მღეროდა. ახლა ფიქრებმა და სიშორემ სევდად მაქცია ღამით ვშმაგდები და იღვიძებს ჩემში მაქცია. როგორც ნადირი ცხოველურ ჟინით, მდედრას დაეძებს და ინსტინქტებს მართავს მე,როგორც ცხოველი პოეტის ტვინით წარმოუდგენელ წერილებს ვხატავ. მე,წერილების ხატვა დავიწყე მას შემდეგ,როცა შენი ტალღები, თმების ტალღები მკერდზე დავიწყვე მახსოვს მკლავებში,რომ ჩაგეძინა თვით მილოსელის,ვერონიკას ფერი გეფინა. და როგორც მიტიურ ქალღმერთთა სატრფოს საჩუქრად მერგო შენი ტალრები. თუ რამე მართობს,თუ რამე მათრობს ეს არის შენი თმების ტალღები.
