ისევ სიმარტოვე, ისევ შენზე ფიქრები იცი? მომენატრე მარა სად ხარ შენ არ ვიცი. მენატრები თან ძალიან მაგრად, იცი ჩვენ მომავლისკენ რომ ვიხედები ძალიან დიდ სინათლეს ვხედავ, აი ვზივარ და ვუყურებ მთვარეს ვფიქრობ, რამე თუ ადარდებს მთვარეს? ალბათ მისი მოვალეობა მხოლოდ ღამე გამოჩენა და მეტი არაფერი, ისეე ცოტა არ იყოს მგავს რაღაცაშიც, ჰმმ არა არა მე უკვე მასეთი არ ვარ მე უკვე ჩვეულებრივი ცხოვრებით ვცოცხლობ და თან ვაარ ბედნიერი ძალიან ბედნიერი, ადრე?, ეჰ ადრე სულ სხვა ვიყავი, ისე დღესაც მეძახის თავისკენ
ყურადღება ! ! ! სრულად წასაკითხათ დაჭირეთ სრულად ნახვა
კარებზე გაბმულმა ზარმა გამოაფხიზლა.ვერ მიხვდა რა რეკავდა.ჯერ მაღვიძარა გამორთო,შემდეგ ტელეფონი აიღო და როცა ყურმილში ზუმერი გაგონა,მაშინ მიხვდა,რომ კარებზე ვიღაც იყო.ძლივს აათრია სხეული ლოგინიდან.შორტები ხელის ფათურით მონახა სკამზე,ჩაიცვა და შემოსასვლელისკენ წავიდა.შუქი,რომ აანთო,სინათლემ თვალი მოსჭრა,მაგრამ მხოლოდ წამით.კედელზე ჩამოკიდებულ საათს შეხედა,საათი 5-ს უჩვენებდა.ერთი გაიფიქრა:”ვინ უნდა იყოს ამ შუაღამისასო” და "გლაზოკში” გაიხედა.უცებ მოშროდა კარებს,თვალები დახუჭა და ისევ გაახილა.შემდეგ ხელზე იჩქმიტა და ისევ გაიხედა.საჩქაროდ გააღო კარები და უკან დაიხია.
ყურადღება ! ! ! სრულად წასაკითხათ დაჭირეთ სრულად ნახვა
მესამე კურსის პირველი სემესტრი იყო, პედაგოგიური ჯგუფის გოგოები ჩვეულებისამებრ ბიბლიოთეკიდან დაღლილები სასადილოში იყვნენ... შიმშილი გაიქარწყლეს, გონს მოეგნენ, ცოტაც წაიჭორავეს და საღამოხანს ყველა სახლისკენ წასვლას აპირებდა... დეკემბრის, მშვიდი საღამო იყო, მარიცა გიგაური თავს შეუძლოდ გრძნობდა, მან უარი თქვა ფეხით გოგოებთან ერთად გასეირნებაზე, ტაქსი გააჩერა და მძღოლს სახლის მისამართი უთხრა... მანქანა დაიძრა, თუმცა მალე გაჩერდა და უკან ორივე კარი გაიღო, მარიცას ბიჭები მიუსხდნენ. გოგო გაოგნებისგან ხმას ვერ იღებდა, შეშინებული თვალებით შეხედა მძღოლს, შემდეგ ბიჭებს... გონს მხოლოდ მაშინ მოეგო, როცა წინა კარი გაიღო და ნაცნობი პიროვნება დაინახა... - სად მივდივართ?
ყურადღება ! ! ! სრულად წასაკითხათ დაჭირეთ სრულად ნახვა
მეორე დღეს ნია ჩვეულებრივზე გვიან ადგა.2–ის ნახევარზე.ნიამ მობილურზე ნახა რომ უცხო ზარები იყო შემოსული ვიღაცას 4–ჯერ დაურეკავს.ნია მთელი დღე ელოდა ლევანის გამოჩენას.სულ ფანჯარაში იყუებოდა მაგრამ არ დაუნახავს.საღამოს 7 საათზე ნიას ოთახის კარზე ვიღაცამ დააკაკუნა.ნიამ კარი სიხარულით გააღო ლევანი იქნებაო მაგრა ვიღაც უცხო ბიჭი იყო. ბიჭი–თქვენ ნია სიხარულიძე ხართ? ნია–დიახ?! რა მოხდა? ბიჭი–ყვავილებია თქვენს სახელზე.
ყურადღება ! ! ! სრულად წასაკითხათ დაჭირეთ სრულად ნახვა
არსებობენ ადამიანები და შეხედულებები ამ ადამიანებზე, შეხედულებები და არა შეხედულება, როგორც წესი ეს ისევე არ ემთხვევა ერთმანეთს, როგორც დრო დედამიწის სხვადასხვა წერტილში.
ყურადღება ! ! ! სრულად წასაკითხათ დაჭირეთ სრულად ნახვა
- ალო - ... - ალო - ... - გისმენთ! - ... - ჩაგიწყდა ხმა! - რატომ ასე უხეშად? - რომელი ხარ? - ამას რა მნიშვნელობა აქვს? - აუ, დეგენერატი ხარ ვიღაცა, აქ მეტი აღარ დარეკო!
ყურადღება ! ! ! სრულად წასაკითხათ დაჭირეთ სრულად ნახვა
