მადლობელი ვარ ამ სამყაროსთვის, რომელიც შენ მაჩუქე და რომლის პაწაწინა ნაწილიც მე ვარ…

მზესაც გაუქრა ხალისი,
მზესაც ერევა ფერები,
როცა თენდება საწყისი,
მაშინაც ვერ გეფერები,
P.s ვუძღვნი bachia-ს bubi_bubi-ს და mimi-ს  

დახუჭე თვალები და არასოდეს იფიქრო პატარა ტახტზე, რომელზეც წამოწოლილს პირველი კოცნა მაჩუქე.

ბნელოდა,უცებ ყველაფერი განათდა,მწავანე თვალები აკაშკაშდა,სინათლეში მკვეთრად გამოიკვეთა ბიჭის ფიგურა,ხელს იშვერდა,თითქოს დახმარებას ითხოვდა,თვალებიდნა ცრემელბი სდიოდა,მინდოდა დავხმარებოდი მაგრამ ვერ ვინძრეოდი

შემოდგომის ლამაზი დღეები წითელი ყვითელი ფერები...ხეებიდან უამრავი ფოთლები ცვივა ძირს და უზარმაზარი ხალიჩასავით ეფინება არემარეს ვზივარ და ჩემთვის ვფიქრობ სიჩუმე არცთუ ისე წყნარმა ქარმა და გამხმარი ფოთლების მტვრევის ხმამ დაარღვია და მე დავინახე...

სული ტკივილზე ვეგარ რიაგირებს,თვალს ტკივილზე ცრემლი აგარ სდის,გული გაქვავდა,იგი რკინაზე მტკიცე და ყინულზე ცივია.