მეც ხომ ოდესმე წავალ იმ ქვეყნად,
კარებს შევაღებ მივალ იმ ერთთან,
შესვლისთანავე ვიცი გამიგებს,
სამოთხის კარსაც ალბათ გამიღებს,
P.s ვუძღვნი pupsikas

ადრე წვიმა მასველებდა ეხლა უბრალოდ ვგრძნობ,
ჩემს ფიქრებს და ჩემს გრძნობებს არასდროს არ დავთმობ,
დროც ხომ ნელა გადიოდა წამი საუკუნედ მექცა,
შენმა ერთმა თბილმა სიტყვამ გრძნობებიც კი დამისეტყვა,
P.s ეს ლექსი ჩემზე დავწერე 

ჩვენ ვქმნით სიმშვიდეს,
ღმერთმა ჩვენ შეგვქმნა,
ცოდვებს ჩავდივართ,
ღმერთი მას კრძალავს!

მე ხომ შენ აგირჩიე,  
ჩემი ცხოვრების მეგზურად,  
შენ ხელი მკარი გამწიე,  
ფეხი დამიცდა უნებურად,

მე ვიყავი შენთან: ახლოს,
შენ მივლიდი როგორც ხიდი,
სხვას ხედავდი შენ ამ დროს,
მე კი ამ დროს შენთვის ვიბრძვი